Fortissimo – Reehorst ’45  23-19 (13-9)

Zou het ons zaterdag lukken om, na de promotie in de zaal, ook de promotie op het veld te pakken?

Het antwoord op die vraag kon pas worden gegeven nadat de wedstrijd tegen Reehorst uit Ede was afgewerkt.

De mooie accommodatie van Dalto in Driebergen was aangewezen als strijdtoneel.

Het was voor ons de vraag of er wel genoeg toeschouwers zouden komen omdat er 140 mensen op kamp waren en niet naar de wedstrijd konden komen.

Een zeer aangename verrassing was dat er toch nog erg veel mensen, die Fortissimo een warm hart toedragen, ons kwamen aanmoedigen. Daar werden we op voorhand al vrolijk van.

Reservespelers die vanuit het kamp naar Driebergen waren afgereisd overhandigden ons een kaart met als opschrift: “geloof erin, dat is het begin”. Alle kampgangers hadden hun naam er op geschreven en voor de wedstrijd was begonnen groeide ons zelfvertrouwen met zoveel steun.

 

De wedstrijd zelf werd een spannende waarin wij na een achterstand van 2-3 terug kwamen tot 4-4 om vervolgens de voorsprong te pakken en Reehorst op vier punten konden zetten (10-6).

Wij waren erg goed gefocust en de afspraken die we hadden gemaakt werden zeer goed uitgevoerd.

Mede daardoor moesten de korfballers uit Ede veel moeite doen om een doelpoging te creëren en naarmate de eerste helft vorderde kregen wij steeds meer grip op de wedstrijd.

De vier punten voorsprong hielden we vast tot de rust (13-9).

 

Natuurlijk waren er hier en daar nog wat punten die anders en beter moesten worden neergezet.

Belangrijkste was om de inzet en focus vast te houden en niet ons laten verrassen door een fysieker spelend Reehorst.

Dit voornemen werd goed in de praktijk gebracht want we liepen in vijf minuten tijd  naar 16-10.

Geholpen door de vierde en vijfde strafworp kon Reehorst er voor zorgen dat het verschil niet verder opliep maar het prima collectief functioneren van ons liet het laatste kwartier van de wedstrijd ingaan met een 18-12 stand.

 

Op zo’n moment kwam er bij ons een soort van verslapping binnen sluipen en viel de concentratie even weg.

Daar profiteerde onze tegenstander gretig van door drie keer op rij te scoren waardoor het verschil ineens nog maar drie doelpunten was.

Verder dan die drie doelpunten verschil kwam Reehorst echter niet omdat wij op tijd de discipline weer in ons spel konden leggen.

Ieder doelpunt van Reehorst werd voorzien van een tegentreffer.

 

De tegenstand van Reehorst was 10 minuten voor tijd gebroken, Reehorst was te vermoeid om nog iets voor elkaar te krijgen.

Wij speelden een gewonnen wedstrijd.

Reehorst ging nog wel wat meer fysiek er in gooien maar dat leverde ons de ene kans na de andere op. Het is dat wij die niet wisten te verzilveren anders was het verschil zo weer op zes treffers gezet.

 

Uiteindelijk werd de wedstrijd afgesloten met een duidelijke overwinning van 23-19.

En dat betekent dat we volgende seizoen zowel in de zaal als op het veld in de tweede klasse gaan spelen.

Na de wedstrijd werden er nog wat mensen in de bloemetjes gezet waaronder Jennifer, die in blijde verwachting is en dus voorlopig ook stopt met korfballen.

 

Om half zeven vertrok de gehele selectie naar Esbeek alwaar het Fortissimokamp bezig was.

Wij werden daar op grootse wijze onthaald door zo’n 150 enthousiaste kampgangers die onze wedstrijd via een livestream hadden gevolgd.

Waterballonnen, confettikanonnen, champagne, toeters, alles wat uit de kast gehaald om ons een warm onthaal te geven.

Werkelijk geweldig om te zien dat  zoveel verenigingsmensen betrokken zijn.

Behalve de vele felicitaties werd de selectie ook nog eens getrakteerd op een barbecue, die erg welkom was omdat we nog helemaal niets hadden gegeten.

 

Een betere competitie hadden wij ons niet kunnen wensen. We hebben wel 30 wedstrijden moeten spelen voor de winst om het voor elkaar te krijgen dus de gehele competitie heeft er eigenlijk wel druk op gestaan.

Als je dan zou kan afsluiten dan kunnen we nog meer genieten van een korfballoze periode.

 

Rest ons alleen nog Dalto te bedanken voor de gastvrije ontvangst en uiteraard alle mensen van Fortissimo die fysiek en in gedachten bij ons aanwezig zijn geweest.