Het op de laatste plaats staande HKC uit Utrecht ontving Fortissimo om de strijd tegen degradatie aan te gaan.

HKC had nog geen punten weten te behalen en Fortissimo stond op 4 punten.

Bij winst konden wij dus een voor HKC moeilijk te overbruggen gat slaan.

Het liep anders.

Kwamen wij nog wel voor met 0-2, drie snelle afstandstreffers van HKC, lieten ons tegen een achterstand aankijken.

Via de 3-3 liep HKC, tot eigen verbazing door naar maar liefst 9-3. HKC had een goede dag, was de conclusie op dat moment en wij speelden, zoals sommige spelers dit na afloop omschreven, met pap in de benen.

Met die slappe benen konden we met moeite nog drie treffers produceren tegen twee van HKC wat een 11-6 ruststand opleverde.

Wat moesten we doen in de rust. Boos worden op het te slappe spel? Dat had weinig zin want iedereen stapte wel met de beste bedoelingen het veld in. Toch moest er iets gebeuren om niet tegen een teleurstelling aan te lopen.

Hier en daar wat accenten veranderen en hopen dat de pap op tijd uit de benen kon worden gespeeld.

Verdedigend ging het beter. Kon HKC in de eerste helft nog tot 10 treffers van afstand komen, in de tweede helft bleef dit hangen op 2.

Het meescoren van ons wilde niet echt lukken waardoor HKC het verschil lang op 5 treffers kon houden.

De druk op de verdediging van HKC was wel veel groter waardoor de Utrechtse korfballers regelmatig aan de noodrem moesten trekken.

Zelfs twee gele kaarten incasseren voor het resultaat toonde de wilskracht van HKC. Helaas voor hen betekent dit wel een schorsing van een van de heren.

Pas in slotfase van de wedstrijd ging het iets beter lopen bij ons waardoor we zelfs terug konden komen tot een verschil van twee treffers. Jammer genoeg speelde HKC de aanvallen geduldig uit om deze steeds af te ronden met een treffer. Verder dan 19-17 kwamen we niet.

Een compliment moet toch aan Rody worden gegeven. In de eerste helft kwam een heer van HKC al tot 5 treffers maar kwam door de bewaking van Rody in de tweede helft nog maar tot één treffer.

Helaas konden we de strijdlust, die vorige week tegen Fiducia op de mat werd gelegd, vandaag niet in de herhaling krijgen. Nog niets aan de hand want de komende twee wedstrijden moeten we er weer staan. Eerst tegen Reeuwijk, waarvan we de uitwedstrijd in een spectaculair duel wisten te winnen en dan tegen Vriendenschaar, die ook op niet al te florissante plek op de ranglijst staat.

De twee wedstrijden daarna zijn tegen Korbis en Rapid, die beide voor het kampioenschap strijden.

De laatste wedstrijd van het seizoen wordt afgewerkt tegen Viking.

Zes punten halen en handhaving in de tweede klasse moet mogelijk zijn en daar zullen we met volle overtuiging voor gaan.