Nog niet zo lang geleden had je ware stippenkoningen en – koninginnen. Stoere mannen en vrouwen die in weer en wind, soms bij ruime voorsprong en soms in de laatste minuut bij gelijke stand, de beslissing brachten. De stip was in de handen van deze koele kikkers een zekerheidje. Wie nu rond kijkt, op onze eigen velden maar ook op het hoogste niveau, ziet dat de stip tegenwoordig geen zekere score is.
 
Dat er - nog steeds - veel stippen worden gemist, is eigenlijk best vreemd. Al een paar jaar neemt iedere speler of speelster zelf de stippen. Een kleine systeeminnovatie van het KNKV, misschien wel vergelijkbaar met de introductie van de schotklok in de hogere regionen van het korfbal. Je zou verwachten dat de wetenschap dat iedereen stippen moet nemen, gaandeweg een hoger percentage oplevert (lees: minder stippen mis).  Maar nogmaals, kijk rond op de velden en stippen worden nog steeds best veel gemist.
 
The weak link
Ik maak even een uitstapje naar mijn favoriete sport, basketbal. Daar kennen ze de vrije worp. Vergelijkbaar met onze stip. Iets verder qua afstand weliswaar maar nog steeds een vrije – en opgelegde – kans. Voormalig topbasketballer en coach maar inmiddels vooral analist Isiah Thomas zei over andere NBA topbasketballer Karl Malone: ”He’s the weak link because is a poor foul shooter.” For the record we hebben het over een basketballer die nummer 3 op de topscoorders allertijden van de NBA staat – met andere woorden, die kon echt wel een potje ballen - maar Thomas stelt dat hij de zwakste schakel was. Malone, onderdeel van de succesformatie Utah Jazz (we hebben het over de jaren 90 van het vorig millennium), schoot zijn vrije worpen niet goed. En aan het einde van de wedstrijd, is dat een risico. In het basketbal is het namelijk gebruikelijk om aan het einde wedstrijd, een – opzettelijke - overtreding te maken om snel in balbezit te komen. Hopen dat ie mist, rebounden en zelf snel scoren. Thomas ging zelfs zo ver door te stellen dat het slecht vrije worpen kunnen nemen, Malone een kampioenschap heeft gekost.
 


​Tot dusver heb ik deze tactiek nog niet bij het korfbal kunnen ontdekken. Ja een keer, vorig seizoen in een wedstrijd van DVO toen DVO ogenschijnlijk met opzet een overtreding maakte. Einde wedstrijd dus goed getimed, maar alleen een overtreding op een gerenommeerde stippennemer. Die dus vervolgens ook de stip maakte. Goed idee, beroerde uitvoering.
 
Het is denk ik wachten tot deze tactiek meer toegepast gaat worden. Het is namelijk heel simpel in de uitvoering. Maar hoe zorg jij ervoor dat jij niet ‘the weak link’ van je team wordt? Of beter, hoe zorg jij dat je een ijzersterk wapen bent dat bijna alle stippen scoort? Nou best simpel, er is een probaat middel en dat heet ‘oefenen’. Kan ik je uit eigen ervaring (als ouderwetse stippenkoning in een heel ver verleden) aanbevelen. Gewoon 30 of 40 stippen per training extra nemen. Een paar voor de training, tussen oefeningen en partijtje door en een paar na de training. Je leert jezelf onder alle omstandigheden de stip te nemen en automatiseert de beweging. Werkt als een speer.

 

En als je dan wil weten hoe je een goede strafworp neemt, kijk dan maar eens goed naar the goat Mick Snel. Die weet wel raad met een strafworp. Geruststellende gedachte: de echt belangrijke wedstrijden aan het einde van het seizoen zijn nog ver weg dus zat tijd om te oefenen. Op weg naar heel veel nieuwe stippenkoningen en – koninginnen.
 
 
Mark